E.E. Cummings, 15 zinnelijke gedichten
1
Wat is uw mond voor mij?
Een schaal van smartelijke wierook,
Een boom van gretige bladeren,
Een onstuimig hoog schip,
Een koker van prachtige pijlen.
Wat is uw borst voor mij?
Een bloem van nieuw gebed,
Een gedicht van sterk licht,
Een bron van frisse vogels,
Een gespannen boog trillend.
Wat is uw lichaam voor mij?
Een theater van perfecte stilte,
Een strijdwagen van rode vaart;
En O, de vluchtige voeten
van witgemaande begeerten!
_ _ _
What is thy mouth to me?
A cup of sorrowful incense,
A tree of keen leaves,
An eager high ship,
A quiver of superb arrows.
What is thy breast to me?
A flower of new prayer,
A poem of firm light,
A well of cool birds,
A drawn bow trembling.
What is thy body to me?
A theatre of perfect silence,
A chariot of red speed;
And O, the dim feet
Of white-maned desires!
© E.E. Cummings, (nagelaten gedichten, The Harvard Years 1911 – 1916) – archive.org
Opvallende taalelementen
– foregrounding: parallellisme en deviatie –
What is thy mouth to me?
A cup of sorrowful incense,
A tree of keen leaves,
An eager high ship,
A quiver of superb arrows.
What is thy breast to me?
A flower of new prayer,
A poem of firm light,
A well of cool birds,
A drawn bow trembling.
What is thy body to me?
A theatre of perfect silence,
A chariot of red speed;
And O, the dim feet
Of white-maned desires!
- gedicht zonder (verwachte) titel
- 3 strofen van 5 regels – symmetrisch opgebouwd
- eerste vers een syntactisch gelijkluidende vraag
- tweede tot vijfde regel – het antwoord: een opeenstapeling van originele metaforen, met veelal een opvallend syntactisch patroon: lidwoord + zelfstandig naamwoord + of + bijvoeglijk naamwoord + zelfstandig naamwoord
- enkel de twee laatste regels van de derde strofe hebben een compleet andere structuur
- in vetjes: herhaling van woorden (soms anaforen)
- onderstreept: klankherhalingen (er is geen eindrijm)
- hyponiemen: mouth, breast – hyperoniem: body; incense, prayer (‘ritueel’) poem (’tekst’); quiver, arrows, bow; chariot, speed, feet (van paarden), (white-)maned;
- elk vers begint met een hoofdletter, ook al eindigt het vorige vers met een komma of puntkomma
- een enkel enjambement: And O, the dim feet / Of white-maned desires!
- voornaamwoorden: er wordt niet verwezen naar de aangesprokene niet met ‘your’ aangesproken maar met de archaïsche beleefdheidvorm thy
Door het gebruik van ongewone taalvormen doorbreekt literatuur het routinegedrag van de lezer: alledaagse opvattingen en perspectieven worden vervangen door nieuwe en verrassende inzichten en gewaarwordingen. Aan de lezer om die te ontdekken.